قسمت شانزدهم: الیاف طبیعی

همانگونه که در مطالب قبل ذکر گردید، به طور کلی الیاف به دو دسته طبیعی و مصنوعی طبقه بندی می گردند و به نو به خود این دو دسته از الیاف به زیر شاخه های طبقه بندی شده که در این مطلب و مطالب آتی تفسیر می گردند.

الیاف حیوانی از جمله زیر شاخه هایی الیاف طبیعی بوده و همانگونه که از نام آنها مستفاد می گردد الیافی هستند که از حیوانات به دست می آیند. این الیاف به دو دسته طبقه بندی شده که یک دسته الیاف پشم و موی حیوانات بوده و دسته دیگر اقسام ابریشم طبیعی هستند.
الیاف حیوانی از نظر ساختار شیمیایی با الیاف نباتی کاملا متفاوت هستند بطوریکه هم خاصیت اسیدی دارند و هم دارای خاصیت بازی هستند. ساختمان شیمیایی تقریبا مشابهی دارند و اساسا از گوگرد  و مواد متشکله در استخوان می باشند. از سوختن آنها بوی مخصوص سوختن استخوان استشمام می شود.
مواد سفیده ای الیاف پشم کراتین و ابریشم فیبروین نام دارند.
الیاف پشم از طبقات مختلفی ساخته شده و قسمت خارجی آن فلس دار می باشد در صورتیکه الیاف ابریشم یکنواخت و دارای دو لایه کاملا صاف می باشند.
الیاف پشم: پشم از مهمترین لیف طبیعی حیوانی است که از بدن حیوانات پستاندار به دست می آید و در تمدن بشر حائز اهمیت است. در بین آنها، پشم گوسفند نسبت به سایرین اهمیت بیشتری دارد. تارهای پشم از جهت قابلیت انعطاف و ساختمان سطح نسبت به موهای دیگر متمایز است.
از لحاظ شیمیایی ترکیبات سازنده پشم همان ترکیبات سازنده شاخ و مو می باشد و از نظر عناصر متشکله عبارت است از: 25/49% کربن، 75/7% هیدروژن، 66/23% اکسیژن، 8/15% ازت و 66/3% گوگرد که در مجموع مواد سفیده ای پشم (کراتین) را تشکیل می دهند.